ناریان

معنا از «چرا» می‌آید. به عبارتی چرایی سرچشمه معنا است.معلمی داشتم که در تعریف فلسفه می گفت آنجا که آدمی فکر می کند «چرا؟» وارد جهان فلسفه و معنا شده است.آیا دیگر لازم نیست فکر کنیم «چرا؟»

به تمامی این «چرا» است که آغازگر معنا است. نخست می‌پرسیم و بعد معنا خلق می‌شود.حال این معنا دستخوش تحولی شگرف شده است. تا بدانجا که نوع بودنمان در حال تغییر و تحول است.

معنای وجود
معنای مرگ و زندگی
معنای عشق و نفرت

حتی معنای ساده‌ترین چیزها مانند لمس کردن
آری همین لمس ساده
لمس در جهان جدید می‌تواند به شکل متفاوتی رخ دهد.

آیا با جهان در حال خلق کنونی از جهان ملموس گذر کرده و به «فراتر از جهان» کنونی قدم می‌گذاریم؟
با چیزی که در پیش رو داریم احتمال دارد نوعی از بودن را تجربه کنیم که به دلایل مختلف دیگر به چرایی نیاز نداشته باشد. چرا که دسترس‌پذیری از خواص این جهان و بودن جدید است و این دسترس‌پذیری ما را تا آنجا غرق خود خواهد کرد که «چرا» را از یاد ببریم.

جهان جدید، آنجا است که حتی «معنا»، معنای جدیدی به خود می‌گیرد. به عبارت دیگر می‌توان تعاریف جدیدی از «معنا» ارائه داد.